مسجد صاحب الزمان(عج)روستایی تیرگان

فضیلت زیارت آن حضرت بیش از آن است که به شمار آید،و ما در اینجا تنها به ذکر چند خبر تبرّک مى‏جوییم،و بیشتر آن را از«تحفة الزائر»نقل مى‏کنیم.اول:از رسول خدا صلى اللّه علیه و آله روایت شده:زود باشد که پاره‏اى از تن من،در زمین خراسان‏ مدفون شود،هیچ مؤمنى او را زیارت نکند،مگر آنکه حق تعالى بهشت را براى او واجب کند و بدنش را بر آتش دوزخ حرام‏ سازد،و در حدیث معتبر دیگرى فرمود:پاره‏اى از بدن من در خراسان مدفون خواهد شد،هر غمناکى او را زیارت کند،البته‏ حق تعالى اندوهش را برطرف کند،و هر گناهکارى او را زیارت نماید،البته گناهانش را بیامرزد.دوم:به سند معتبر روایت‏ حج پذیرفته باشد.راوى بعید دانست و گفت:هفتاد حجّ پذیرفته؟!حضرت فرمود:آرى هفتاد هزار حج،گفت:هفتاد هزار حجّ؟!فرمود:چه بسا حجّى که پذیرفته نباشد،هرکه آن حضرت را زیارت کند یا یک شب نزد آن حضرت بیتوته کند چنان باشد که خدا را در عرش زیارت کرده باشد،گفت:چنان‏که خدا را در عرش زیارت کرده باشد؟فرمود:آرى چون روز قیامت‏ شود،چهار نفر از پیشینیان و چهار نفر از پسینیان بر عرش الهى خواهند بود،اما پیشینیان،نوح و ابراهیم و موسى و عیسى علیهم السّلام هستند و اما پسینیان،محمّد و على و حسن و حسین علیهم السّلام‏اند،آنگاه ریسمانى در پاى عرش مى‏کشند،پس زیارت‏کنندگان قبور امامان با ما مى‏نشینند و به تحقیق زیارت‏کنندگان قبر فرزندم على،درجه ایشان از همه بالاتر و عطایشان از همه بیشتر خواهد بود.سوم:از حضرت رضا علیه السّلام‏ روایت شده:در خراسان بقعه‏اى است،که زمانى بر آن خواهد آمد،که محل رفت وآمد ملائکه شود پس پیوسته گروههایى از ملائکه‏ از آسمان فرود خواهند آمد و گروههایى بالا خواهند رفت تا در صور بدمند،پرسیدند:یابن رسول اللّه کدام بقعه است؟فرمود:آن بقعه در زمین طوس است و آن و اللّه باغى است از باغهاى بهشت،هرکه مرا در آن بقعه زیارت کند،چنان است که رسول‏ خدا صلى اللّه علیه و آله را زیارت کرده و حق تعالى براى او به سبب آن زیارت،ثواب هزار حجّ پسندیده و هزار عمره پذیرفته بنویسد و من و پدرانم در روز قیامت شفیع او باشیم.چهارم:به چندین سند صحیح از ابن ابى نصر نقل شده که گفت:نامه امام رضا علیه السّلام را خواندم‏ در آن نوشته شده بود:به شیعیان من برسانید،که زیارت من نزد خدا برابر است با هزار حج،پس من این حدیث را خدمت‏ حضرت جواد علیه السّلام عرض کردم،فرمود:آرى و اللّه هزار حج است،براى کسى‏که آن حضرت را زیارت کند و حق او را بشناسد.پنجم:به دو سند معتبر روایت شده:حضرت رضا علیه السّلام فرمود:هرکه مرا با این دورى بارگاه زیارت کند،من در سه‏ موطن روز قیامت نزد او آیم تا او را از اهوال آنها خلاصى بخشم:نخست وقتى که نامه‏هاى نیکوکاران در دست راست ایشان و نامه‏هاب بدکاران در دست چپ ایشان پرواز کند و دیگر نز صراط و سوم نزد ترازوى اعمال.ششم:در حدیث معتبر دیگرى فرمود زود باشد که بر اثر ظلم و ستم با زهر به قتل برسم و کنار هارون الرشید به خاک سپرده شوم و خدا تربت مرا محلّ تردّد شیعیان و دوستان من گرداند پس هرکه مرا در این غربت زیارت کند،براى او واجب میشود،که من او را در روز قیامت زیارت کنم و سوگند مى‏خورم،به خدایى که‏ محمّد صلى اللّه علیه و آله را به پیامبرى گرامى داشته و او را بر تمام حلایق برگزیده،که هرکه از شما شیعیان نزد قبر من دو رکعت بجا آورد،البته از جانب‏ خداى عالمیان در روز قیامت آمرزش گناهان را مستحقّ شود و به حق آن خدایى که ما بعد از محمّد صلى اللّه علیه و آله به امامت گرامى داشته،و به‏ وصیّت آن حضرت مخصوص گردانید،سوگند یاد مى‏کنم که زیارت‏کنندگان قبر من در روز قیامت بر خدا گرامى‏تر از هر گروه دیگرى هستند و هر مؤمنى که مرا زیارت کند و بر روى او قطره‏اى از باران برسد،البته حق تعالى جسم او را بر آتش دوزخ حرام گرداند.هفتم:به سند معتبر روایت شده:محمّ بن سلیمان از حضرت جواد علیه السّلام پرسید:شخصى به عنوان حج تمتع،حج واجب خود را انجام داد و پس از آن‏ به مدینه رفت و حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله را زیارت نمود،آنگاه به نجف رفت و پدرتان امیر مؤمنان علیه السّلام را زیات کرد،درحالى‏که حق او را مى‏شناخت و مى‏دانست که او حجت خدا بر خلق و باب اللّه است که از آن باب باید به خدا رسید،بر آن حضرت سلام کرد و به کربلا رفت و حضرت امام حسین علیه السّلام را زیارت کرد.سپس به بغداد رفت و حضرت امام موسى کاظم علیه السّلام را زیارت کرد و پس از این‏ زیارتها به شهر خود بازگشت،د راین وقت خدا آن‏قد رمال به او روزى کرد که مى‏تواند به حج برود،براى این مرد که حج واجب خود را انجام داده کدام یک از این دو عمل بهتر است،آیا برگردد و دوباره حج کند،یا به خراسان رفته و پدرتان حضرت رضا علیه السّلام‏ را زیارت کند؟فرمود:بلکه برود بر پدرم سلام کند که این افضل است و باید که در ماه رجب باشد و در این زمان انجام ندهید،که بر ما و شما از خلیفه زمان خوف رسوا ساختن و عیب‏جویى است.هشتم:شیخ صدوق در کتاب من لا یحضره الفقیه از حضرت امام جواد علیه السّلام‏ روایت کرده:در میان دو کوه طوس قطعه‏اى از زمین است که از بهشت برداشته شده،هرکه وارد آن شود در روز قیامت از آتشى ایمنى‏ یابد.نهم:و نیز از آن حضرت روایت کرده:من از جانب حق تعالى بهشت را ضمانت مى‏کنم براى هرکه قبر پدرم را در طوس زیارت‏ کند،درحالى‏که عارف به حق آن حضرت باشد.دهم:شیخ صدوق در کتاب عیون اخبار الرّضا روایت کرده:مردى از نیکان، حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله را در خواب دید،خدمت آن حضرت عرضه داشت:یا رسول اللّه از فرزندانت کدام یک را زیارت کنم؟فرمود بعضى از فرزندان من زهر نوشیده و برخى کشته شده پیش من آمدند.گفتم:با پراکنده شدن مشاهد ایشان کدامیک از آنان را زیارت کنم؟ فرمود:آن را که به تو نزدیکتر است زیارت کن.یعنى آن را که محل تو به بارگاهش نزدیک‏تر است و او را در زمین غربت به خاک سپرده‏اند، گفتم:یا رسول اللّه از این فرمایش«رضا»را قصد کردید،فرمود:بگو صلى اللّه علیه بگو:صلى اللّه علیه بگو:صلى اللّه علیه،این جمله را سه بار فرمود.مؤلّف گوید:در کتاب«وسائل»و«مستدرک»فصول و ابوابى ذکر شده در مورد استحباب تبرّک به مشهد امام رضا و مشاهد امامان علیهم السّلام و استحباب اختیار زیارت امام رضا بر زیارت امام حسین علیهما السّلام و بر زیارت دیگر امامان علیهم السّلام و بر حجّ مستحب و عمره مستحب‏ و چون این کتاب گنجایش بسط مطلب را ندارد،ما به همین چند روایت که عشره کامله است اکتفا کردید.